Poniżej przedstawiam Państwu kilka propozycji zabaw, które umilą całej rodzinie czas spędzany w domu, a także będą wspierać i rozwijać umiejętności Waszych pociech.

 

Zacznijmy od kuchni….

 

* Wyjmij z kuchennej szuflady wszystkie chochle, łyżki drewniane, wałki, sztućce i inne „gadżety” - teraz poproście, by dziecko poukładało przybory w kolejności od najdłuższego do najkrótszego i odwrotnie,  następnie maluch może sortować przybory na drewniane, metalowe czy plastikowe.

 

* Co na drugie śniadanie? Zaproponuj dziecku zabawę w odgadywanie smaków. Zawiąż dziecku oczy i nabierz na łyżeczkę mały kawałek owocu, warzywa lub innego deseru. Niech samo próbuje trafić do ust i odgadnąć co je! Dzięki temu dziecko poczuje swoje ciało i będzie mogło utrwalać kontrolowanie ruchu i koordynację ruchową.

 

* Zachęć dziecko do wspólnego przygotowywania posiłków! Twoja pociecha może ćwiczyć motorykę małą poprzez mieszanie ciasta na naleśniki, wałkowanie ciasta na pierniczki i ich wykrajanie, krojenie miękkich owoców czy ugotowanych warzyw plastikowym nożykiem.

 

W salonie można….

 

* … uczyć się  żonglowania dwoma piłeczkami. To dobre ćwiczenie na koncentrację, koordynację ruchową i sprawność rąk. Początki mogą być trudne, ale z czasem powinno się udać!

 

* Galeria dźwięków – zabawa w odgadywanie dźwięków. Potrzebne Ci będą: kartka papieru, filia aluminiowa, butelka plastikowa, pęk kluczy, klocki, sztućce i inne rzeczy które masz pod ręką.  Zaprezentuj dziecku zebrane przedmioty a następnie zawiąż mu oczy apaszką. Wybierz trzy przedmioty i zaprezentuj ich dźwięk. Dziecko powinno odgadnąć kolejność jak i wskazać prawidłowe przedmioty. Z czasem można zwiększać ilość przedmiotów. Bawcie się na zmianę!

 

* Wykorzystaj słońce! Przyklej na okno, na wysokości twarzy dziecka poniższe karty pracy i poproś dziecko początkowo o rysowanie po śladzie palcem, a następnie kredką lub ołówkiem. Pozycja stojąca przy rysowaniu pomaga wzmacniać mięśnie odpowiedzialne za prawidłową postawę przy ćwiczeniach grafomotorycznych przy stoliku.

Karty_pracy_-_grafomotoryka.pdf

Po dodatkowe inspiracje zapraszam na strony :

https://dziecisawazne.pl/
https://domekterapeutyczny.wordpress.com/

 

Terapeuta pedagogiczny

mgr Maria Smorz

Wiek przedszkolny

3 – 6 lat

Wspomaganie rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym polega na rozwijaniu percepcji, którymi dziecko odbiera otaczający je świat.  Jak pokazują badania do 6 roku życia kształtuje się najwięcej połączeń nerwowych w mózgu dziecka. Jest to zatem najlepszy czas, aby dostarczyć dziecku jak najwięcej bodźców pozwalającym mu na nabywanie nowych umiejętności. Ważne jest zatem odpowiednie usprawnianie i stymulowanie :

• koordynacji wzrokowo – ruchowej

• percepcji wzrokowej
• percepcji słuchowej
• funkcji poznawczych (myślenie, uwaga, pamięć)
• motoryki dużej i małej

Odpowiednio dobrane zabawy i ćwiczenia pozwolą na wszechstronny rozwój małego człowieka i odpowiednio przygotują do podjęcia nauki w szkole.

 

Jak rozwijać  koordynację wzrokowo - ruchową?

Przykładowe ćwiczenia:

• maszerowanie, bieganie  (na palcach, na piętach),
• chodzenie po rozwiniętej na dywanie linie,

• rzucanie piłką, woreczkiem do celu, podrzucanie, toczenie,
• naśladowanie ruchów, mimiki twarzy,
• kreślenie linii , fal, łuków, kół w powietrzu, na tablicy, na ścianie, na piasku,
• kreślenie linii poziomych, ukośnych, poziomych (zawsze z góry na dół),
• śledzenie przedmiotów wzrokiem i wskazywanie ich palcem,
• rysowanie palcem po śladzie.

 

Jak rozwijać percepcję wzrokową?

Przykładowe ćwiczenia:

• opisywanie ilustracji,
• wyszukiwanie takich samych obrazków (memory)
• segregowanie przedmiotów ze względu na kolor, kształt, funkcję,
• wyróżnianie ze zbioru przedmiotu, który jest inny, różni się,
• wyszukiwanie różnic w ilustracjach,
• uzupełnianie brakujących elementów na obrazku,
• układanie obrazków z części (puzzle)
• układanie figur, patyczków, klocków wg wzoru (tangram)
• grupowanie obiektów przedstawionych na obrazkach wg wzrastającej wielkości, natężenia barwy, liczby elementów,
• klasyfikowanie tematyczne np. co pasuje do łazienki, co pasuje do kuchni, czym można się bawić, co lata, w co ubieramy się zimą…

 

Ważne! Pamiętaj, aby dziecko starało się układać obrazki, klocki, zabawki i inne przedmioty od strony LEWEJ do PRAWEJ. Pomoże mu to utrwalić umiejętność planowania ruchu niezbędną do nauki pisania.

 

Jak rozwijać percepcję słuchową?

Przykładowe ćwiczenia:

• słuchanie opowiadań, bajek, wierszy, rymowanek,

• wsłuchiwanie się i nazywanie dźwięków z otoczenia (w domu, na spacerze),
• rozpoznawanie źródła dźwięku (wskazywanie palcem kierunku z którego dochodzi dźwięk),
• różnicowanie dźwięku (dziecko wsłuchuje się w dźwięki wydawane przez różne przedmioty z zamkniętymi oczami i po chwili stara się odgadnąć, który przedmiot wydawał ten dźwięk,
• porównywanie słyszanych dźwięków: długie – krótkie, wysokie – niskie, długie – krótkie, głośne – ciche, szybkie – wolne,
• rysowanie kresek, szlaczków w rytm uderzeń,   
• dzielenie wyrazów na sylaby przy jednoczesnym klaskaniu, tupaniu, podskakiwaniu,
• wypowiadania sylab (zadaniem dziecka będzie odgadnięcie jaki wyraz został podzielony),
• wyodrębnienie pierwszej głoski w wyrazie.

 

Jak rozwijać funkcje poznawcze?

Przykładowe ćwiczenia:

• wymyślanie historyjek, ciągu dalszego bajek,
• rozpoznawanie różnych faktur,
• przeliczanie elementów, określanie kierunków w przestrzeni i na płaszczyźnie,
• układanie historyjek obrazkowych z ciągiem przyczynowo – skutkowym,
• opisywanie ilustracji,
• rozwiązywanie prostych rebusów,
• odgadywanie zagadek np. Zagadki Smoka Obiboka,
• rysowanie w labiryntach,
• przeprowadzanie prostych doświadczeń,
• określanie i porównywanie długości, wielkości, szerokości,

 

Rozwijanie motoryki dużej i małej

 

Rozwijanie motoryki dużej i małej jest szczególnie istotne jeżeli u dziecka dostrzega się:

 

• wzmożone lub obniżone napięcie w obrębie kończyny górnej (dziecko zbyt mocno naciska na kartkę robiąc dziury lub za lekko trzyma narzędzie pisarskie),
• nieprawidłową postawę ciała (dziecko garbi się, leży na stoliku lub podpiera ręką głowę),
• problemy z koordynacją ruchową (dziecko ma trudności przy rzucaniu i łapaniu piłki, chodzeniem naprzemiennym po schodach, utrzymaniem równowagi, przeskakiwaniem przez przeszkody),
• problemy w zabawach manipulacyjnych

( lepienie z plasteliny, nawlekanie sznurka, chwytanie małych przedmiotów).

 

Aby dziecko mogło przyjąć odpowiednią postawę do pracy przy stoliku i mogło rozpocząć ćwiczenia grafomotoryczne ważne jest aby wcześniej:

 

• wzmacniać mięśnie brzucha i grzbietu, co będzie niwelowało napięcie mięśniowe,
• wykonywać ćwiczenia rozmachowe, aby skoordynować ruchy obu rąk,
• wykonywać ćwiczenia wzmacniające nadgarstek,
• wykonywać ćwiczenia wymagające od dziecka użycia chwytu szczypcowego.

 

Ważne! Dla odpowiedniego rozwoju motoryki dużej i małej potrzebne jest dostarczenie dziecku możliwie jak najwięcej bodźców sensorycznych czyli wielorakich materiałów o różnych fakturach (miękkich, twardych szorstkich, lepiących, mokrych, suchych).

 

 

Przykładowe ćwiczenia rozwijające motorykę dużą i małą

 

Wzmacnianie mięśni grzbietu i brzucha:

• brzuszki, przysiady, skłony, przepychanie się z drugą osobą,
• turlanie się, przepychanie cięższych przedmiotów,
• w leżeniu na brzuchu: pływanie na sucho, odpychanie piłki, czołganie się,
• w leżeniu na plecach: przenoszenie w nogach piłki.

Ćwiczenia rozmachowe:

• poruszanie barkami, oporowanie, ruchy okrężne, zrzucanie woreczków z ramion,
• wymachiwanie rękoma z użyciem chust,
• kręcenie kołem hula hop na ramieniu,
• malowanie dłońmi na dużej powierzchni lub wycieranie dużych powierzchni np. lustra,
• mierzenia za pomocą sznurka dużych przedmiotów,
• pełzanie.

Ćwiczenia manualne

• nawijanie włóczki, sznurka na kłębki,
• podawanie woreczka z ręki do ręki pod kolanami naprzemiennie,
• zmiatanie zmiotką, przelewanie wody do różnych naczyń, przesypywanie kaszy,
• odkręcanie i zakręcanie nakrętek,
• przeciąganie liny,

Ćwiczenia manipulacyjne:

• rysowanie palcem po śladzie,
• nawlekanie koralików, wydzieranie papieru,
• stemplowanie, lepienie z plasteliny,
• zapinanie klamerek,
• przebieranie ziaren,
• zabawy paluszkowe (warzyła myszka, idzie Pani na szpileczkach),
• zbieranie koralików i gromadzenia ich w zamkniętej dłoni,
• wyrabianie wszelkich mas solnych, piankowych lub cieczy nienewtonowskiej.

 

Polecana literatura:

J.Cieszyńska, M.Korendo: „Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju dziecka.”

A. Erkert: „Nowe gry i zabawy pobudzające wszystkie zmysły.”

 

Opracowała:

mgr Maria Głuch

Terapeuta pedagogiczny

 

Ryzyko uzależnienia dzieci od telewizji i urządzeń multimedialnych.

 

 

Czym jest „TIK”….?

 

TIK – czyli technologie informacyjno – komunikacyjne, które wiążą się z używaniem np. komputera, telewizora, telefonu, tabletu oraz wykorzystywaniem procesów zapośredniczonych przez te urządzenia, stwarzają szanse , jak i ogromne zagrożenia dla zdrowia i rozwoju dziecka. Wydaje się, że coraz więcej dzieci zdradza objawy typowe dla nadmiernego używania lub nawet uzależnienia od gier multimedialnych lub telewizji. Ze względu na niedojrzałość układu nerwowego kilkuletnie dziecko wykazuje dużą podatność na „przyzwyczajanie się” do korzystania z urządzeń multimedialnych.

 

Jeżeli Twoje dziecko….

 

• nie potrafi samodzielnie zakończyć gry, w sposób impulsywny protestuje, gdy usiłujesz przerwać oglądanie,

 

• po przerwaniu gry lub oglądania zdradza rozdrażnienie i ogólnie gorsze samopoczucie – co ustępuje w chwili powrotu do tego zajęcia,

 

• zaniedbuje swoje podstawowe potrzeby (toaleta, picie, jedzenie, sen),

 

• coraz mniej czasu poświęca na inne zajęcia np. zabawy z rodzeństwem, rówieśnikami, opiekunami, zabawę samodzielną,

 

• staje się bardziej nieposłuszne, drażliwe, częściej popada w kłótnie i konflikty,

 

• zaczyna zdradzać objawy problemów zdrowotnych, np. ból głowy, oczu, kręgosłupa, pogorszenie wzroku, problemy z koncentracją uwagi, trudności z zasypianiem i wybudzaniem,

                                       

                                                   …. oznacza to, iż nadmiernie używa urządzeń multimedialnych i konieczna jest interwencja z Twojej strony.

 

Jakie zagrożenia wiążą się ze zbyt długim przebywaniem dzieci przed telewizorem czy tabletem…..?

 

• zaburzenia uwagi i koncentracji
• opóźnienie funkcji poznawczych,  
• zaburzenia uczenia się,
• wzrost impulsywności i spadek zdolności samozachowawczych, np. napady złości,
• opóźniony rozwój ruchowy, a w przyszłości problemy z prawidłowa postawą,
• bezsenność
• zacieranie się granic między fikcją a rzeczywistością,
• czerpanie wzorów zachowań, często agresywnych,
• tworzenie agresywnych schematów rozwiązywania problemów i przenoszenie ich do świata realnego

 

Początkowo dzieci chętnie i z łatwością angażują się w oglądanie bajek i granie w gry multimedialne, przede wszystkim dlatego, że aktywności te zapewniają im stałe i różnorodne bodźcowanie oraz pokrywają ich zapotrzebowanie na stymulację. Z czasem mogą tym sobie zastępować potrzeby emocjonalne. Brak realizacji potrzeb w świecie rzeczywistym skłania dziecko do ucieczki w świat wirtualny, często niebezpieczny i destrukcyjny.

 

Zdarza się, że rodzice zdają sobie sprawę z nieodpowiednich treści przekazywanych przez media i wybierają tzw. bajki i gry edukacyjne. To jednak też może stanowić pułapkę, i dziecko korzystające z gier, które mają pozytywnie wpłynąć na jego rozwój, może jeszcze łatwiej się od nich uzależnić jeżeli nie ma odpowiednio wyznaczonych ram czasowych.

 

Co należy robić….?

 

• Wiedzieć, do czego dzieci używają telewizji, internetu, co robią przy komputerze.
• Ustalić zasady, z jakich programów, gier, portali dzieci mogą korzystać, a z jakich nie.
• Pozwalać dziecku korzystać z telewizji, internetu i gier komputerowych tylko wówczas, gdy rodzice są w domu.
• Konsekwentnie kontrolować czas spędzany przez dziecko przy telewizji, komputerze.
• Konsekwentnie stosować zasadę: najpierw obowiązki, potem telewizja, komputer.
• Zapraszać do domu rówieśników dziecka i zadbać o zorganizowanie im zajęcia niezwiązanego z oglądaniem lub graniem w gry.
• Wspólnie  z dzieckiem podejmować inne, aktywne formy spędzania wolnego czasu.

 

Rodzicu!

Pamiętaj, że to TY jesteś wzorem dla dziecka, i jeżeli chcesz aby jego rozwój przebiegał harmonijnie, nie pozwól by urządzenia multimedialne przejęły kontrolę nad waszym życiem.

 

 

Opracowała: Maria Głuch

Źródło: „Wirus TIK. Ryzyko uzależnienia dzieci od telewizji i urządzeń multimedialnych.” [w:] A. Wentrych „Zanim wkroczy specjalista.”, Kraków 2016.